HET VERHAAL VAN ROWENA VANDEBOSCH
Ik ben 61 jaar oud en sinds mijn 40e jaar kamp ik met alle symptomen van reuma (pijnen in spieren en gewrichten). Hoewel er uit de labo-testen geen sporen van echte reuma (reumatoide arthritis) te vinden waren. Er werden allerhande diagnoses gesteld waaronder Chronisch Vermoeidheidssyndroom en Fibromyalgie. Een ganse reeks van reumatologen en het voorschrijven van verschillende pijnstillers/ontstekingsremmers volgden, echter zonder resultaat.
De laatste reumatoloog Dokter S. stelde voor om gans mijn leven een onderhoudsdosis cortison te nemen. Resultaat: pijnen gedeeltelijk onder controle maar mijn immuniteit volledig afgebroken. (A.N.F.test steeds +++). Na een week opname in het UZ te Gent was de conclusie dat ik één pijnpunt (tenderpoint) te kort had voor de diagnose: “Fibromyalgie”. Mijn huisdokter was de tegenovergestelde overtuiging toegedaan en twijfelde niet aan het feit dat ik leed aan fibromyalgie.
Mijn toestand was op dat moment zéér slecht; pijnen, dag en nacht in de schouders, ellebogen, polsen, duimen, nek, heupen, knieën en voeten. Wandelen lukte niet meer (ik waggelde), trappen kon ik niet meer op en bij ruststand verergerden de pijnen nog. Een jaar lang werd ik alle nachten meerdere keren wakker van de pijn doordat ik op mijn rechterzijde lag. Ik kreeg geen cortisone meer maar wel allerhande soorten pijnstillers in hoger toegelaten dosis dan toegestaan in de bijsluiters. Ook dit kon niet meer helpen.
Toen kwam ik in contact met Professor Bauer via Georges Pierrard. Al mijn afspraken met specialisten-reumatologen in het UZ te Gent heb ik schriftelijk opgezegd. In oktober 2003 werd ik een eerste maal geopereerd aan mijn linkerarm door Professor Bauer. De resultaten waren spectaculair; ik kon normaal lopen, had veel minder pijn in mijn schouders, ik kon mij terug vlot aankleden en ik kon mijn medicatie van pijnstillers gedeeltelijk afbouwen. De pijnen in mijn heupen en knieën gingen echter niet volledig weg. In oktober 2004 nam ik hiervoor contact op met Professor Bauer en werd voor de tweede maal geopereerd. Aan mijn rechteronderbeen Ook ditmaal verbeterde mijn globale toestand:
-
Al mijn pijnen waren praktisch onmiddellijk weg -
Ik kon zonder problemen op mij rechterzijde slapen
-
Ik kon al mijn pijnstillers en ontstekingsremmers volledig afbouwen.
Begin 2006 kreeg ik opnieuw pijn aan mijn linkervoet. Er werden verschillende diagnoses gesteld: metatarsale (middenvoet) doorzakking, hielspoor en peesontsteking. Er waren maar twee mogelijkheden; ofwel terug aan de pijnstillers en de ontstekingremmers of terug contact opnemen met Professor Bauer. Na onderzoek door Professor Bauer in oktober 2006 opereerde hij me ditmaal aan mijn linkeronderbeen. Door mijn slechte immuniteit waren er wel problemen met het genezen van de wonde van de operatie. Dit gedurende twee en een halve maand. Maar tot op heden, half januari 2007 ben ik terug volledig zonder pijn en zonder medicatie. Zelfs wandelen van dik een uur lukt zonder enige pijn.
Deinze, 2007, Rowena Vandebosch.
